६ पुष २०८१, शनिबार
[टोप अस्लामी] विभिन्न निहित स्वार्थहरुको जबरजस्त सम्झौताको प्रतिफल आजको संघीयताको मोडल हो । यसमा संघीयताका आधारभूत आवश्यक्ताहरु बारे संयमपूर्ण तरिकाले कहिल्यै
कौशीमा लस्करै ताँती लगाएर राखेको गमलामा काँडे फूल स्याहारी रहेकी यो घरकी मुल बुहारीलाई एक तमासले हेरिरहेको थिएँ । कति मेहनतले
[सन्तोष नेम्वाङ] बिहानको नित्यकर्मको दौडादौडीबाट मुक्त भएर आफ्नो शयन कक्षमा प्रवेश गरियो । जाडोको मौसम, चिसो चिसो हावाले मेरो बाहिरी
[दिपीन राई] प्रजातन्त्र आइसके पनि त्यसको स्थायीत्व हुन बाँकी नै थियो । ठूलठूला दलहरु पनि अलमलिँदै प्रजातन्त्रको स्थायीत्वका लागि अभ्यास
नेपालको भूमिमा आदिमकालमा पहिलोपटक भूमिपुत्र किरातीहरुले नै मानव सभ्यताको विजारोपण गरेको कुरा इतिहासले स्वीकार गरेको पाइन्छ । प्राचीन किरातकालको सभ्यता
[दिपीन राई, इन्चार्ज, प्रदेश नं. १, फोनिज] कुनै समय नेपालका पुराना पत्रकार विनय कसजुले भन्ने गर्नुहुन्थ्यो, ‘राजनीतिक दलहरुको जस्तै
[सन्तोष नेम्वाङ ‘ऐतराज’] उमेरले नेटो काटेपछिको उत्तरार्धको जीवनमा नातिनातिनीसँग रमाउनुको मज्जा नै बेग्लै हुँदो रहेछ । तोते बोलीमा जिस्कीदै काखमा खेलाउँदै
[राम मादेन] राष्ट्रिय जनगणनामा जाति र पुर्खाको भाषा, मातृभाषाको महलमा याक्थुङ वा लिम्बू के लेख्ने भन्ने जो विभाजित बहस छ,
[जानुका ढुङ्गाना] बुवा आमा भन्नुहुन्थ्यो, ‘यो दशै पनि कति चाडै आएको होला बर्ष पनि कति मिलिक्कै बितेको जस्तो लाग्छ, ढाक्न
